کاربرد اول: برای هر سایز میلگرد یک قطعه در نظر گرفته شده که فرورفتگی برای قرار دادن میلگرد داخل آن وجود دارد تا قطر میلگرد اندازه‌گیری شود. در بسیاری از موارد تشخیص سایز دو میلگرد با قطر نزدیک به هم به صورت چشمی میسر نبوده و امکان اشتباه در اجرا بسیار بالا می‌رود.

کاربرد دوم: در بیشتر اوقات مهار میلگردها در داخل بتن از طریق قلاب استاندارد با رعایت خمِ مناسب صورت می‌گیرد که متأسفانه به دلیل نبود ابراز مناسب برای کنترل این موضوع، لحاظ نمودن این بند آیین‌نامه‌ای در اکثر کارگاه‌های ساختمانی به فراموشی سپرده شده است. یک گوشه از قطعات تقریبا مربع شکل پارابند، برای هر میلگرد با شعاع خم آن برش داده شده است که همانند یک شابلون می‌توان در سمت داخلی میلگرد قرارد داد و نبودن فاصله بین میلگرد و پارابِند گواه این است که خم به درستی رعایت شده است.

کاربرد سوم: برای گیرایی و چسبندگی مناسب بین بتن و میلگرد، فاصله دو میلگرد از یکدیگر به حدود مجاز آیین‌نامه محدود می‌گردد که این مورد نیز با تعبیه زبانه‌هایی در پارابند برای هر میلگرد محاسبه شده و استفاده کننده به راحتی می‌تواند مقدار حداقل مجاز را کنترل نماید.

کاربرد چهارم: تعبیه میلگردها با سایز و تعداد مناسب در بتن زمانی عملکرد لازم را هنگام زلزله خواهند داشت که کلیه موارد طول‌های مهاری، طول وصله و . . . به میزان لازم مندرج در آیین‌نامه در نظر گرفته شده باشد که این موارد از قبیل طول مهاری (کشش مستقیم و میلگرد قلابدار)، طول وصله، شعاع خم و همچنین مساحت و وزن واحد طول برای هر میلگرد جداگانه در جداولی به صورت چاپی روی هر قطعه، در اختیار استفاده کنندگان پارابِند قرار گرفته است.